wat anderen zeggen

Getuigenis over een wandelend afscheid:

Brief aan mijn bijzondere vrouw,

Je was eigenlijk al heel lang met jouw toekomstig overlijden bezig.
Je ‘papieren’ waren al vele jaren in orde.
Je had een documentatie file opgezet met info over euthanasie, waardig
sterven, rouwbegeleiding, urnen, natuurbegraving…en die lag klaar om
gebruikt te worden.
Je had lang geleden afscheid moeten nemen: eerst van je vader die tien
jaren jonger was dan jij nu bent op het ogenblik dat hij zijn diagnose
kreeg en daarna van twee zussen met dezelfde leeftijd als jij.
Je kreeg zelf onlangs -totaal onverwacht- de diagnose van een
ongeneeslijke ziekte met een prognose van slechts enkele maanden.
Je klaagde niet, accepteerde de nieuwe situatie en nam zelf de regie
onmiddellijk in handen.
Je wilde het zelf vertellen aan je kinderen, kleinkinderen, broers en
zussen, vriendenkring en daar startte je onmiddellijk mee, in alle
openheid.

Je wilde een groot afscheidsfeest met een lach en een traan.
De kinderen, kleinkinderen en ik steunden jou in alles wat je nog wilde
ondernemen en dat hielp ons enorm om het toekomstig verlies voor te
bereiden.

Je uitvaart had je ook reeds uitgedokterd: een wandeling met een kleine
groep familie en vrienden in het natuurgebied vlak bij ons thuis, het
uitstrooien van een klein gedeelte van je assen in de beek, enkele
teksten, gedichten en liedjes en daarna een lekker glas cava en een
hapje voor een grotere groep vrienden.
Wij hielpen jou graag om deze wensen in gang te zetten.

Ik raadpleegde ritueelbegeleider Reinhilde om het afscheid te realiseren.
Je had enkele gesprekken met haar in het ziekenhuis en thuis en je had
direct een goede klik met haar. Je gaf duidelijk aan wat je wilde en je
zette zelf de toon. Dit gaf je de nodige rust om ook dit punt af te vinken
op je wensenlijst.
Je medische toestand werd ondertussen slechter en langzaamaan gleed
je weg…
Je had de laatste twee maanden nog alles kunnen realiseren wat je in
gedachten had.
Nu zijn we enkele maanden verder.
Je urne staat nu in onze tuin. Een tapijt en een scherm van witte
bloemen omringt jou en wacht op de lente en de volgende seizoenen.
Je kleren en sjaaltjes zijn verdeeld onder de kinderen, kleinkinderen en
vrienden. Ik heb zelf ook wat gehouden en zo heeft iedereen een stukje
van jou als tastbare herinnering.
Af en toe neem ik het boekje met de teksten van je afscheidsviering in de
hand en lees:
hier laat ik je los
van hieraf moet je gaan
met vallen en opstaan
van hieraf moet je gaan
Dit was een van je belangrijke boodschappen, die Reinhilde namens jou
tot ons sprak in je afscheidswandeling.

Familie F. uit Lommel:

“Ik heb de dienst nog eens herbeleefd, online.
Het waren emotionele momenten, maar hoe schoon!
Zo bijzonder om jouw liederen opnieuw te horen en daarbij jouw
uitdrukking te zien.
Hoe schoon, hoe krachtig stond je daar.
Hoe mooi bracht je ons lied, je lichaamstaal, je uitdrukking,
je stem…
Heel bijzonder.
Wat heb je jezelf toch ingezet Reine om er een mooie viering van te maken!
Je beantwoordde helemaal aan onze verwachtingen.
Je geeft zoveel meer dan alleen ‘een lied zingen’.
Het maakt mij blij dat veel mensen jou gezien
en gehoord hebben.
Dankjewel, dankjewel!
Ook onze kinderen zijn je zeer dankbaar.”

Getuigenis van Rinie Hamers:

“Als ik terug kijk op de afscheidsviering van Piet voel ik grote
dankbaarheid.
De omhulling van mijn gezin, familie en vrienden is heel
belangrijk geweest en is dat nog.
De geheel eigen bijdrage van de kleinkinderen raakte ons diep.
Jouw invulling, je mooie zang, het zingend benoemen van de
doopnamen van Piet, heeft velen met mij ontroerd.
En het zingend begeleiden naar het graf gaf al een loslaten aan
in Liefde en Vrede.
Muziek geeft Licht en Troost, dat heb ik steeds weer mogen
ervaren.
Een 92 jarige vriendin zei mij dat zij nog nooit zo’n mooie en
liefdevolle buitenkerkelijke viering had meegemaakt.”

Beleving van Chris Brenard:

“Mijn zestigste verjaardag wilde ik graag vieren met mijn
kinderen en kleinkinderen. Ook mijn jongste dochter,die enkele
jaren geleden overleden is, wilde ik er graag op één of andere
manier bij hebben.
Het verdriet om mijn dochters overlijden hebben wij van tevoren
van dichtbij bekeken en erkend via een persoonlijk ritueeltje in
de natuur.
Dankzij Reinhilde is dat een heel mooi moment geworden,
vooral voor mijzelf.Ik voelde mij vereerd dat ik de mama mocht
en mag zijn van mijn dochter.
Bijgevolg had het verjaardagsritueel, dat op een later moment
plaatsvond,een licht en spontaan karakter, waar àlle kinderen
en kleinkinderen zich goed bij voelden. En ikzelf nog het meest!”